น่านุก ๆ

มี comic ไหมนี่

มือซ้ายหุ่นจับอะไรอยู่หนะเฮ้ย!!!

^
ถือมีดคาร์บอนแทงไปที่ข้อต่อแขนขวาของหุ่นอีกตัวไงครับ..สงสัยย่อรูปเล็กไปหน่อย รายละเอียดบางจุดเลยดูไม่ถนัด แถมไอ้จะฝนแบบคุณโจก็ไม่ไหว ฮา ไม่ใช่เทพดรอว์อิ้ง ; w ; แค่นี้ตูก็ว่าเละเทะแล้ว

เป็นฉากต่อสู้ฉากหนึ่งในเรื่องที่คิดไว้นานมากแล้ว(แต่ไม่มีเวลาเขียนสักที ; w ;)เป็นการต่อสู้ระหว่าง
หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษ "รีแทร๊ค วิงค์" ร้อยเอกกิตติ สแตนด์ ดั้กลาส (ซ้ายมือ) กับ ร้อยตรีพิเศษเอ๊กแซม อาบาเลสท์ จากหน่วยเดียวกัน (ขวามือ)

การต่อสู้ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะร้อยเอกกิตติตั้งใจที่จะปลุกลูกฮึดของเอ๊กแซมที่ไม่มีใจอยากจะลุกขึ้นสู้หลังจากที่เขาต้องเสียเพื่อนและคนรักไปในเหตุการณ์การบุกโจมตีท่าอากาศยานพอร์ทฟอลเรนบนดาวอังคาร กิตติจึงท้าเอ๊กแซมมาสู้กันโดยใช้อาวุธและกระสุนจริง

ซึ่งเอ๊กแซมก็รับคำท้าของกิตติ....และได้ตกลงที่จะต่อสู้กันที่ทุ่งร้างโลนฟิลด์ที่อยู่ไม่ห่างจากฐานทัพมากนัก

โดยตัวของกิตติเอง เขาต่อให้เอ๊กแซมด้วยการใช้หุ่นรบตกรุ่น ESOT-109 "Defender" (ซ้ายมือ)
ส่วนเอ๊กแซม..กิตติให้เขาใช้หุ่นรบรุ่นทดลองก่อนการผลิตจำนวนมาก FSOT-AT101EX-II “Recruit EX-II” (ขวามือ)

เมื่อเริ่มการต่อสู้ กิตติเป็นฝ่ายไล่ต้อนเอ๊กแซมที่ยังคงเหม่อลอยและสับสน และกิตติก็ได้พูดยั่วให้เอ๊กแซมโมโห

"แกมานั่งเสียใจแบบนี้ แกคิดเหรอ...ว่าคนรักที่จากไปแล้วของแกจะดีใจที่แกมานั่งเสียใจให้เธอแบบนี้ เปล่าเลย!! เธอคงจะไม่เป็นสุขหรอกถ้าเธอเห็นคนที่เธอรัก....เห็นคนอย่างแกเป็นไอ้แหยขี้แพ้แบบนี้!!"

เอ๊กแซมนิ่งเงียบไป....เขายังคงใจลอยและปล่อยให้กิตติเล่นงานรีครูทเอ๊กซ์ทูว์ที่เขาขับอยู่ กิตติจึงบังคับให้ดีเฟนเดอร์พุ่งเข้าใส่รีครูทเอ๊กซ์ทูว์
และใช้ไหล่ซ้ายของดีเฟนเดอร์แทคเกิ้ลเข้าที่ส่วนท้องของรีครูท์เอ๊กซ์ทูว์เข้าแบบเต็มรัก ถึงเกราะของรีครูท์เอ๊กซ์ทูว์จะถูกออกแบบมาให้ทนทานต่อการโจมตีทางกายภาพแต่มันก็ไม่ได้ป้องกันแรงกระแทกส่วนที่เหลือไม่ให้ไปถึงตัวนักบิน
รีครูทเอ๊กซ์ทูว์กระเด็นไปและกองอยู่กับพื้น....ในวินาทีนั้นเอง...ที่เอ๊กแซมก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เหมือนมีอะไรไปจุกที่คอของเขา...

"ผม.......ไม่อยาก....เห็นใคร....ต้อง....มาตายต่อหน้าอีกแล้ว..."

กิตติบังคับให้ดีเฟนเดอร์เดินเข้ามาที่รีครูท์เอ๊กซ์ทูว์ที่ยังคงนอนกองกับพื้นทรายสีแดง....พลางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

"งั้นแกก็จงลุกขึ้นสู้......เพื่อปกป้องสิ"

"ถึงผมจะต่อสู้เพื่อปกป้อง....แต่ยังไงก็ต้องมีคนตายอยู่ดีไม่ใช่เหรอ ?....ไม่ว่าจะฝ่ายเรา...หรือฝ่ายศัตรู"

"การตายในสงครามมันเป็นเรื่องปกติ...แต่ถ้าแกเลือกที่จะต่อสู้เพื่อปกป้อง....อย่างน้อยแกก็อาจจะช่วยชีวิตคนเอาไว้ได้"

"อย่างผมน่ะเหรอ....จะช่วยใครได้.....แม้แต่คนที่ผมรักที่สุด...แม้แต่แอนน์...ผมยังช่วยเธอเอาไว้ไม่ได้...แล้วจะให้ผม...ไปปกป้องใครได้อีก"

กิตติได้ฟังดังนั้นก็ฉุนกึกขึ้นมาทันที...

"ยังจะเห่าอีกนานมั้ย....ไอ้หมาขี้แพ้...ไม่คิดจะทำอะไรเอาแต่เหม่อคิดถึงอดีต คิดถึงแต่สิ่งที่ต่อให้ตายแล้วเกิดใหม่อีกเป็นร้อยเป็นพันรอบก็เอากลับมาไม่ได้แล้วแบบนั้นน่ะ เอาแต่โทษตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้แบบนั้นน่ะ หมาขี้แพ้อย่างแกต่อให้ตายไปจริงๆ นรกก็ยังไม่อยากจะรับไว้เลยว้อย!!! มันเปลืองที่!!"

ในตอนนั้นเอง...ที่เอ๊กแซมบังคับให้รีครูทเอ๊กซ์ทูว์ยืนขึ้นพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ

"คนอย่างคุณน่ะ....คนที่ดีแต่ว่าคนอื่น....อย่างโน้น....อย่างนี้....ไม่เข้าใจหรอกว่าผมต้องแบกรับอะไรไว้บ้าง!!!!!"

แล้วเอ๊กแซมก็บังคับให้รีครูทเอ๊กซ์ทูว์พุ่งเข้าไปเล่นงานดีเฟนเดอร์ของกิตติจนเสียหายหนักและไม่อยู่ในสภาพที่จะต่อสู้ได้ ซึ่งกิตติที่ยังคงครบ 32 อยู่ในคอกพิทของดีเฟนเดอร์ก็ได้พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

"ถ้าจะทำก็ทำได้นี่หว่าไอ้ลูกชาย"

กระสุนบัลกันจะได้ผลดีที่สุด ก็ระยะประชิดนี่แหละน่ออออออ